2 Responses to 360 graden Bilimungwe bushcamp

1. Dick Vuijk schreef:

   23/03/2013 om 22:55

   Hallo Johan: met belangstelling las ik je artikel over panoramafotografie in de laatste Focus. Vooral je opmerkingen over de intrede pupil was leerzaam. Ik doe ook aan panoramafotografie maar heb daar nooit rekening mee gehouden. Mogelijk ging het goed omdat ik weidse landschappen nam als object.

   Ik was wel verwonderd over een paar andere dingen. Je schrijft dat je met groothoeklenzen werkt om niet teveel foto’s te moeten stitchen terwijl je vervolgens staande opstellingen van de camara aanbeveelt om geen dubbele rijen te moeten maken (tegenspraak?). Verder zie ik op de foto in het artikel dat een groothoek zoom lens geplaatst is op je camera.

   Mijn ervaring: stitchen van veel beelden is voor een beetje moderne computer met panorama programma’s (ik zelf gebruik PanormaStudio) geen enkel probleem. Wel is het zo dat het extra tijd kost als je bij veel input-beelden eerst per beeld HDR-bewerkingen moet doen, maar ook dat valt wel mee.

   Ik werk met een vaste brandpunt-lens omdat ik gemerkt heb dat er een groot gevaar is dat je met een zoom lens tijdens het schieten de zoom-instelling vande lens verschoven kan worden (bv door eigen lompigheid). Groothoeken gebruik ik niet vanwege de parallax vervormingen. Ik gebruik een 50 mm op een DX-sensor Camara (Nikon D200), of te wel een beeldhoek van ca. 80mm bij full-frame. Op mijn (omgekeerde) balhoofd heb ik een Manfrotto leveler om de boel goed water pas te krijgen. Daarbovenop heb ik een Manfrotto 300N kop waar je heel exact de volgorde van de camara-richting (overlap) vast kan stellen (klik-systeem). Ten slotte zit daarboven op een simpel op-neer kopje zoals die meestal geplaatst worden op één-been statieven. Hiermee kan ik meerder rijen maken (ideaal is dit overigens niet).

   Mijn vragen zijn:
   1) Waarom gebruik je een groothoek zoom-lens. Is een vaste brandpunt-afstand niet veel beter en is het niet zo dat naar mate je meer “tele gaat” je minder problemen hebt met vervormingen?
   2) Wat ik in je artikel gemist heb is het belang van een 100% waterpas opstelling. Toen ik net begon met panoramafotografie had ik de camara alleen op een balhoofd en probeerde ik het uit de hand. Naderhand leverde dat bij het stitchen veel problemen op omdat de “horizon” zo verschoof dat het programma heel veel van de onder- en bovenkant moest afsnijden. Vandaar mijn keuze voor de Manfrotto 338-leveler. Kan het zo zijn dat voor landschaps-panorama-fotografie het goed waterpas krijgen van de zwaai van de camara belangrijker kan zijn dan het probleem van de intree pupil?

   Vriendelijke groet,
   Dick Vuijk

   Beantwoorden
   • Johan W. Elzenga schreef:

     24/03/2013 om 12:16

     1) Ik gebruik een zoomlens om de simpele reden dat ik die heb. Zoomlenzen zijn breder inzetbaar dan lenzen met een vast brandpunt, en ik doe méér dan alleen panoramafoto’s maken. Zoals je hier op mijn website ziet, gaat dat prima. Ik gebruik staande opnamen omdat dit uiteindelijk (in de hoogte) een grotere beeldhoek oplevert. Dat is dus niet in tegenspraak met wat ik schreef over het aantal opnamen, want een dubbele rij liggende foto’s betekent uiteindelijk méér opnamen (en lastiger stitchen) dan een enkele rij staande opnamen. De panoramasoftware heeft geen enkel probleem met groothoeken. Die kan zelfs met fish-eye lenzen overweg.
     2) Het waterpas zetten van de camera leek me logisch genoeg om daar geen speciale aandacht aan te besteden. Dat moet je immers bij iedere foto doen. Ik gebruik gewoon de ingebouwde waterpas van statief en statiefkop, dat blijkt voor mij voldoende. Dat jij daar veel problemen mee had, is waarschijnlijk omdat je een relatief lang brandpunt gebruikt. Dan heeft een kleine afwijking een veel groter effect. Gebruik je een groothoek, dan zit je er nooit zo ver naast, zelfs als je alleen ‘op het oog’ de boel recht zet. Gebruik je de waterpas op het statief en de statiefkop (of zo’n los waterpasje dat je in de flitsschoen kunt schuiven, ook erg handig), dan hoef je zelden veel af te snijden is mijn ervaring. Je kunt bovendien in Photoshop tegenwoordig juist ‘bijsnijden’, door met ‘content-aware fill’ plekken op te vullen.
     3) Als je meerdere rijen foto’s gaat maken in een interieurpanorama als dit, wordt het probleem van de intreepupil nog veel lastiger op te lossen. Met mijn zelfgemaakte ‘panoramakop’ was dat helemaal niet mogelijk. Vandaar dat ik liever staande foto’s met een groothoek maak, zodat ik aan een enkele rij foto’s genoeg heb. Ik gebruik inmiddels wel een echte panoramabeugel waarmee dubbele rijen makkelijker te doen zijn, maar desondanks blijft het mijn voorkeur hebben om een enkele rij foto’s te maken. Aangezien ik meestal HDR gebruik, kost een 360° panorama me nu ook al minimaal 56 opnamen.

     Johan

     Beantwoorden

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.